John locke epistemolojisinde bilgi ve iman

Abstract

Bu çalışmada bilgi kuramının kurucularından kabul edilen J. Locke’ta söz konusu kuramın başlı ca öğelerinin açıklanması, bunların gerekçelendirilme yolu ve birbirleriyle epistemolojik ilişkileri açıklanmaya çalışılacaktır. Çalışmanın kanıtlamaya çalıştığı tezlerin başında, Locke’çu epistemo lojide “bilgi”nin başlıca niteliğini tecrübe ve/veya aklî çıkarıma dayalı “kesinlik” oluştururken kesin bilginin sınırlarının bittiği yerde “iman”ın epistemik işlevinin devreye girdiği iddiası gel mektedir. Bu açıdan Locke’çu epistemolojide imanın bilgiyle ilişkisinin negatif epistemoloji de nebilecek bir yolla temellendirildiği savunulmaktadır.

This work explores the primary components of epistemology, its justification and epistemological relations from John Locke's perspective. John Locke is widely known as one of the founders of the theory knowledge. One of the arguments to be proven in this work is though the main attribute (quality, chracteristic) of knowledge is "certainty" based on experience and/or rational argumentation, the epistemological function of "faith" steps in at the point where the limit of the certain knowledge ends. In this regard, it is asserted that in the Lockean epistemology the relation of faith and knowledge can be established in a way called negative epistemology.